کلیماتیک ژئومورفولوژی (مبانی ژئومورفولوژی اقلیمی) مانند ژئومورفولوژی ساختمانی یکی از زیرمجموعه‌های مهم ژئومورفولوژی است که چگونه فرسایش و تحولات اسکلت اصلی ناهمواری‌های ساختمانی را انجام و مورد بحث قرار می‌دهد. از طرفی فرایندها و لندفرم‌های اقلیم‌فرسای جدید را در مقیاس‌های متوسط ایجاد و معرفی می‌نماید، به‌گونه‌ای که بر اثر هوازدگی (تأثیر هوای ساکن جو) برخی سنگ‌ها و سازندهای زمین‌شناسی ناهمواری‌ها، تخریب و دگرسانی موضعی (محلی) پیدا می‌کنند و بر اثر فرسایش (جابجایی، فرسودگی و سائیدگی سنگ‌ها و سازندها) نیز تحولات مورفوژنز (شکل‌زایی) جدیدی را در ناهمواری‌های ساختمانی و دیگر قسمت‌های پوسته زمین به‌وجود می‌آورند. علاوه بر سه عمل حفر و کنده‌کاری، حمل و سائیدگی و رسوب‌گذاری و نهشتگی مواد فرسوده در نقاط مختلف، که توسط عناصر متحرک اقلیمی (مانند یخچال، آب جاری و باد) و شیب دامنه‌ها به‌وجود می‌آیند، گیاهان، جانوران و انسان‌ها نیز در تغییر و تحول ناهمواری‌های پوسته زمین تأثیرگذارند. این بخش از ژئومورفولوژی نیز در ژئومورفولوژی کاربردی و برنامه‌ریزی‌های مختلف شهری، روستایی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد

برای ارسال نظر وارد سایت شوید